Wednesday, February 3, 2016
Τις προαλλές είδα στον κινηματογράφο
την ταινία The Revenant, με τον Λεονάρντο Ντι
Κάπριο. Ομολογώ ότι δεν είχα διαβάσει
από πριν κριτικές για την ταινία, ούτε
ήξερα κάτι για την πλοκή της. Το μόνο
που ήξερα ήταν ότι ίσως φέρει το πολυπόθητο
Όσκαρ στο Λέο. Θα το φέρει όμως;
Ας αναλύσουμε λοιπόν τα θετικά της
ταινίας. Φαίνεται ότι είναι μια ταινία
που δεν τσιγκουνεύτηκε το budget και έχει
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ φωτογραφία. Η φύση σε όλη
της το μεγαλείο. Σκηνές που δεν έχετε
δει ούτε σε ντοκιμαντέρ του National
Geographic. Οι ερμνηνίες των ηθοποιών
εκπλητικές, ο αγαπητός Λέο ξεδιπλώνει
όλο του το ταλέντο και η ταινία έχει
αρκετές ανατροπές και σάσπενς.
Παρόλα αυτά λοιπόν, φεύγοντας από την
αίθουσα του σινεμά δεν μπορώ να πώ ότι
ήταν η καλύτερη ταινία της χρονιάς.
Θεωρώ ότι σε πολλές σκηνές το παρατραβήξανε
με τη βία, όπως ακριβώς κάθε χολυγουντιανή
ταινία που δεν καταφέρνει να αφήσει τη
ταμπέλα της “αμερικανιάς”. Παραείναι
σκληρή αλλά με ένα τόσο απλό τρόπο που
ρίχνει το επίπεδο της. Φαίνεται ότι στα
γυρίσματα λέγανε “κάνε και μια άλλη
κοψιά, έλα έλα ακόμα μια μαχαιριά ακόμα,
φαίρνω και άλλο ψεύτικο αίμα να ρίξουμε”.
Αυτή η βία λοιπόν, κατά τη δική μου άποψη,
καλύπτει ένα κενό στην πλοκή. Το σενάριο
θα μπορούσε να είναι πολύ καλύτερο,
υπήρχαν πάρα πολύ καλοί ηθοποιοί που
φαίνεται ότι τους “κανιβαλίζει” ο
πρωταγωνίστας, ή μάλλον Πρωταγωνίστας
μ Π κεφαλαίο. Γιατί η ταινία μου φάνηκε
ότι περιστρέφεται από το κύριο χαρακτήρα
αλλά θα μπορούσε να δείξει πολλά
περισσότερα, γιατί στην τελική υπάρχουν
τόσοι χαρακτήρες που βγαίνουν στο γυαλί
για να συμπρωταγωνιστήσουν μόνο για
10λεπτά. Μετά φυσικά εξαφανίζονται.
Δεν ξέρω, άλλοι βγήκαν από τις αίθουσες
με το στόμα ανοιχτό, προσωπικά εμένα
την παραπάνω εντύπωση μου άφησε. Εσείς
τί λέτε;
